اجازه در غیر مسموعاتاجازه در غیر مسموعات، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به اجازه شیخ حدیث به نقل آن‌چه بعدا سماع خواهد کرد، اطلاق می‌گردد. ۱ - توضیح اصطلاحاجازه به اعتباری به "اجازه در مسموعات" و "اجازه در غیر مسموعات" تقسیم می‌شود: اجازه در غیر مسموعات، یعنی اجازه شیخ به تلمیذ نسبت به آن‌چه را که سماع ننموده و بعداً سماع خواهد نمود. ۲ - حکم اجازهدر جواز این قسم دو وجه است: اکثر قائل به منع هستند در این باره گفته‌اند: به طور کلی اجازه یا در حکم اخبار به مجاز است و یا در حکم اذن است اگر بگوییم در حکم اخبار است معقول نیست که شخصی در مورد چیزی که خبر ندارد خبر بدهد و اگر بگوییم در حکم اذن است باز هم معقول نیست که شخصی در مورد چیزی که مالک نیست اذن بدهد. کسانی که این گونه اجازه را کافی نمی‌دانند هنگامی که شیخ به آن‌ها گفت: "اجزت لک ماصحّ او یصحّ عندی من مسموعاتی" باید جست‌و‌جو کنند تا علم حاصل کنند که این روایاتی را که می‌خواهند نقل کنند از مسموعات شیخ قبل از اجازه است تا بتوانند نقل کنند. [۲]
مدیر شانه‌چی، کاظم، درایة الحدیث، ص۱۳۵.
۳ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی. • مدیر شانه‌چی، کاظم، درایة الحدیث. • مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه. ۴ - پانویس
۵ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازه در مسموعات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۳. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|